Zwyczaje żniwne

Jasieniec Iłżecki | 40 km na południe od Radomia

5 czerwiec 1964

informator: Piotr Łęcki (ur. 1898 r.)

Zwyczaj wspólnego żniwa utrzymywał się w Jasieńcu Iłżeckim do 1930 roku. Gospodarz albo gospodyni  – w wypadku, kiedy chcieli urządzić u siebie takie wspólne żniwo – zapraszali na swoje pole sąsiadów i przyjaciół. Najczęściej przychodziły dziewczęta i młode kobiety z sierpami, i szły w pole żąć. Przeważnie przychodziły „od wieczerza”, czyli po południu. Zazwyczaj zapraszano taką ilość osób, żeby zdołały w ciągu jednego popołudnia wyżąć wszystko. Żniwiarkom i przeważnie z amatorstwa pomagającym im chłopakom – gospodarz przysyłał w pole podwieczorek. Były to ser, masło, chleb i jaja. Po skończeniu roboty wszyscy szli do gospodarza na poczęstunek i tańce.

Tekst powstał na postawie zapisów Piotra Gana – syg. Arch. PME SP. G. 11/8 (15) zredagowanych przez Monikę Gigier. Notatki autorstwa Piotra Gana pochodzą ze zbiorów Archiwum Naukowego PME, które zostały udostępnione za zgodą Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie